HAYATI SIIRLESTIRMEK

Bu sabah, elime ilk gecen kitap
Aare Nehrini anlatan bir Almanca kitap oldu.
"Die Aare"
Bilgisayarim cok isinmasin diye altina koymak icin elime almistim.
Sayfalarin arasinda dolanirken,
kitabi bize hediye eden arkadasimin mektubuna rastladim.
15.07.2010 -Bern....
Nehrin ve Isvicrenin fotograflari arasinda dalip gitmisim..
Yemyesil ormanlar,
piril piril akan bir irmak..
irmakta kendini suyun akisina birakmis mutlu insanlar...
Pencerelerden sarkan kirmizi sardunyalar...
Baska bir yasam, baska bir mantik ....

Bern'de en sevdigim seylerden birisi,
Evin onunden gecen traleybuse binip
Burnumu traleybusun camina dayayip
Akip giden sehri seyretmektir..
.............
Sayfalardan cikip, bakislarimi pencereden vuran ruzgarin sesine biraktim..
Yilin ilk kari yagiyordu istanbul'un sacaklarina..
Iste o anda dusundum
Hayati siirlestirmek gerektigini
Tipki isvicreliler gibi..
Avuclarimizda hissetmek bu hayatin guzelligini...

Heryerde kar var....
Adamo'nun sarkisini dinliyorum su anda.
http://www.youtube.com/watch?v=_64nc_NLE_I&feature=relatedSimsicak

bir sahlep icecegim birazdan,
usul usul demlenen Turk cayimla
uzak diyarlarda uyanan dostlarima
selamlarimi sunucagim birde....
Hayati siir olanlara merhaba..
Sevgi ve dostlukla...
Efsun