NİNEMİN PAYAMLARI ( Hayatın devamlılığı üstüne düşünceler)

NİNEMİN PAYAMLARI

( Hayatın devamlılığı üstüne düşünceler)

Bugün, bahçede ninemin "payamlarını sıydım.. "

Yani ninemin tarlasından gelen "bademleri kırdım..

Çimenlerin üstüne usul usul yağmur yağdı,

benim ellerim de usul usul badem kırdı hem de geçmişe yolculuk yaptı..

Biz çocukken, okullar kapanınca hemen Köy'e giderdik. Köyde, babaannemin kerpiçten evinin mutfağında, ninem bize tarladan getirdiği payamları kırdırırdı.

Bütün yeğenlerimi hatırlıyorum, Ninemim bütün çocukları ve torunları birlikte olurduk.

Akşamları, evin damına çıkar yıldızları seyrederdik.

Çıktığımız merdiven, iki yanından tutamağı bile olmayan tahta bir merdivendi. Bir de ninemin minderlerini taşırdık yukarıya, üşenmeden..

Ne güzel zamanlardı.

Şimdi bütün yeğenlerim, kuzenlerim, neredeyse dünyanın dört bir yanına dağılmış durumda..

O güzel çocukluk günleri nasıl da insanın içini ısıtır..

Geleyim bu güne..

Güzün, bademleri toplarken ağacın bir tanesi acı çıktı.

Günyakada'ki ağaç..

Annem, kardeşimle bana badem göndermiş ve kısmetime bütün acı bademler bana gelmiş.

Bademler aylardır balkonda duruyordu.

Bugun internetten bu acı bademler ne yapılır diye araştırdık kızımla..

Meğer, acı badem ile hem "ACIBADEM KURABİYESİ" hem de "MACARON" yapılırmış..

Sonunda bademlere çözüm bulmanın sevinci ile tüm bademleri bahçaden topladığım iki beyaz taş ile üşenmeden kırdım.

Ama , anneme söyledim; seneye o ağacı kesinlikle toplamayalım..

Hayatın devamlılığı nerede?

Benim ruhumda,

Benim kalbimde..

Çocukluğumun güzel değerlerini kaybetmeden yaşamak istiyorum..

Herkese keyifli bir akşam diliyorum.

Sevgilerimle..🌿🌞🌏⭐️💥🌗