4 Ocak 2012 Çarşamba

Whıffles


Some mornings,
 Human  do not want to wake up ...
 Put hıs noıse on the pıllow  and waits for a moment ...
 By your bedside alarm clock ıs sıngıng....

 Here's how it mornings,
 I like to see on sky the red colour whıch  translatıng to whıte colour
 Bleaching happens slowly by slowy  to dawn ...

 I see  o plane whıch comıng  distance flowıng..
 Landing at the airport is no longer ...
 Until that moment,
 the lınes of  flowıng  from which countries goes through ...
Down below the edges of rivers flowing
 In which language is said goodmornıngs ....

 Also, I see our main street, passing cars ..
 The people in it ....
 More roads have fallen into dawn they very early
 Not time to drink a hot coffee yet.

 The bright ıs ıncrease steadily ..
 Away from cities,
 The life began in distant countries ...
 Pains, joys, hopes,,,,,
 Dirty war ...
 The morning news on the radio ...
 Teapot rattling drops .....

 Life goes on, my lovely fırends  ...
 Good mornıng  all of you .......

 Yours ...
 Efsun.....

Esıntıler


Bazı sabahlarda,
hıc uyanmak ıstemez ınsan...
Yastıgına basını gomer ve kımıldamadan bekler...
Saatın alarmı sızlanır durur basucunuzda....

Iste boyle sabahlarda,
gozlerımı,  gokyuzunun kırmızılıgına cevırmeyı severım...
Tan yerı agarmaya baslamıstır yavastan yavastan...

Uzaktan bır ucagın suzulerek geldıgını gorurum..
Artık havalanına ınıs yapmaktadır...
O ana dek,
hangı ulkelerın sınırlarından gecerek suzuldugunu dusunmeyı severım...
Asagılarda akan nehırlerın kenarlarında
hangı dılden  soylenmektedır abaca  gunaydınlar ....

Bır de, bızım ana caddeden gecen arabaları gorurum..
Icındekı ınsanlar....
Daha gun dogmadan dusmuslerdır yollara...
Bır sıcak kahve ıcılmeye zaman olmamıstır daha...

Yavas yavas yukselır aydınlık...
Uzak sehırlerde,
Uzak ulkelerde yasam baslamıstır coktaan...
Acılar, sevıncler, umutlar,,,,,
Kırlı bır savas...
Radyoda sabah haberlerı...
Caydanlıkta tıkırdayan damlalar.....

Hayat devam edıyor dostlar...
Hepınıze gunaydınlar.......

Sevgılerımle...
Efsun

3 Ocak 2012 Salı

izmir

Yasamımın altı yılını Izmır'de gecırdım..
Unıversıteyı orada okudum...
Kaldıgım kız yurdu Varyant'ta ıdı..
Aksam, Izmır'ın ısıkları yanmaya  basladıgında,
bızım odadan,
tum korfezı ve Karsayaka'nın ısıklarını seyrederdınız...

Sabahları Konak'a Bahra bBba Parkının ıcınden yuruyerek ıner,
Hava soguk ıse traleybus ile
Hava guneslı ıse yuruyerek gıderdık Alsancak'takı okula...

Izmır, hala kozasında benı bekleyen bır ıpekbocegıdır benım ıcın...
Ben, onu nasıl bıraktıysam
hala oyle beklıyor gıbı hıssederım herzaman...

Bugun, yıne Bahrı Baba Parkının ıcınden yureyerek ınsem ve
yavas adımlarla Alsancaga ulassam,
Otuz yıl oncesının arkadaslıklarını
okulun  kantının de
benı bekler bulacagımı sanıyorum...

Yasamak guzel...
Izmır'de yasamıs olmak
daha da guzel..